آموزش پرورش بلدرچین

كليات

بلدرچين ها پر طاقت و نيرومند و خوش بنيه بوده و مي توان در محيطهاي مختلف با محدوديت هاي منطقي آدابته شوند.

بلدرچين ها پرندگاني هستند كه سريعا رشد كرده و در عرض حدود 6 هفته به بلوغ  مي رسند.

وزن زنده پرنده بالغ به شرح زير است :

بلدرچين نر 120 تا 150 گرم

بلدرچين ماده 150 تا 180 گرم

پرورش بلدرچين از سال 1900 ميلادي به منظور تهيه گوشت و تخم در كشور ژاپن معمول بوده است.

بلدرچين ها تخم زيادي توليد مي كنند. بلدرچين هاي ماده 260 عدد تخم در اولين سال تخمگذاري خود مي گذارند روي همين اصل بلدرچين ها كثير تخم هستند.بلدرچين ها ي ماده معمولا در حدود سن 50 روزگي به اوج توليد تخم مي رسند. بلدرچين ها 75 درصد تخم هاي خود را بين ساعت 3 تا 5 بعد از ظهر

توليد بلدرچين در دنيا

توليد بلدرچين در دنيا هم از نظر توليد  گوشت و هم از نظر مصرف تخم در افزايش است و اين در حالي است كه هنوز هم گوشت و تخم بلدرچين به عنوان غذائي تجملي مطرح مي باشد.براي توسعه كيفيت در امريكا بر روي نژادي از بلدرچين كه به اسم Bob White  مشهور است كار مي شود كه از نظر بزرگي جثه از همتاي ژاپني خويش بزرگتر بوده ولي گوشت آن به لذت نوع ژاپني نمي رسد.

ژنتيك پرندگان به توليد بهتر و اقتصاد رضايتبخش بخاطر تقاضاي گسترده انها انجاميده است.

آينده توليد بلدرچين در حقيقت چنين به نظر مي رسد كه در سراسر دنيا علاقه پرورش دهندگان طيور را به خود جلب نمايد.

عادي ترين نژاد بلدرچين بخصوص در كشور انگلستان بلدرچين ژاپني است.وزن متوسط ان 250 گرم و وزن نر ان كمي كمتر است.وزن تخم 14 گرم است.بلدرچين در حدود 200 تخم در سال مي گذارد و پرندگان جوان براي مصرف غذائي در حدود سن 40 روزگي با وزن زنده 250 گرم آمده مي شوند.جوجه هاي بلدرچين از بدو تولد بسيار پر تحرك و پر سروصدا بوده و يك جوجه بلدرچين معمولا داراي وزن 6 تا 8 گرم و حداكثر 10 گرم مي باشند.

 

درجه حرارت مورد نياز بلدرچين ها

جوجه بلدرچين ظريف و پر تحرك و در بدو تولد فاقدقدرت انطباق با دماي محيط مي باشد و در نتيجه حساسيت خاصي در مورد تغيير دماي هواي محيط داشته و به شدت آسيب پذير مي باشد و در روزهاي نخستسن توليد دماي 36 تا 38 درجه سانتيگراد توام با هواي تميز و سرشار از اكسيژن از اهميت خاصي برخوردار ميباشد.بتدريج با افزايش سن جوجه ها از ميزان حرارت محيط كاسته مي شود و در سن 6 تا 7  هفتگي به 22 تا 24 درجه سانتيگراد كاهش مي يابد.

جوجه ها تا زماني كه دما زير 21 درجه سانتيگراد كاهش نيافته است نيازي به دماي اضافه ندارند و 12 ساعت تاريكي و 12 ساعت روشنايي تا سن 5 هفتگي يعني زماني كه بلدرچين ها به پن ها يا قفس هاي تخمگذاري منتقل مي شوند مي تواند ادامه پيدا كند.

قفس هاي نر و ماده براي داشتن رشد بهتر بايستي جدا از هم نگهداري شوند.در حالت پرورش روي بسترمساحت 150 تا 180 سانتي متر مربع به ازاي هر جوجه بسته به نوع جوجه ها و فصل در نظر گرفته مي شود.براي هر جوجه 2.5 تا 3 سانتي متر دان خوري و1،5 تا 2 سانتي متر آبخوري در نظر گرفته مي شود..

براي جوجه هاي بلدرچين تا سن 3 هفتگي 2 سانتيمتر دان خوري و يك سانتي متر فضاي مناسب آبخوري ضروري  است.براي هرجوجه 75 سانتي متر مربع فضاي بسته و 75 سانتيمتر مربع نيز فضاي حركت تا سن 3 هفتگي براي بدست آوردن نتيجه مناسب كافي است.

برای شروع تغذیه خوب بلدرچين ها می توان به مدت 2 تا 4 روز آب شكر 8 درصد داد.

تغذيه بلدرچين

بلدرچين ها به مقدار كافي غذاي متعادل شده نياز دارند. جيره غذايي بلدرچين بايستي حاوي ميزان بالا تري از مواد مغذي باشد.بلدرچين ها را مي توان بعنوان شروع كننده در سن 0 تا 3 هفتگي و رشد كننده در سن 4 تا 5 هفتگي و تخمگذار يا مادر 6 هفته به بعد تقسيم بندي كرد.كه اين مسئله بستگي به ميزان رشد و توليد آنها دارد. ميزان غذا نيز در اين مورد موثر است و بدين ترتيب بايستي غذاي كافي به انها داده شود. دوره شروع كننده بحراني ترين دوره بوده و نياز به مديريت خاص و مراقبت هاي تغذيه اي دارد.تغذيه بلدرچين مثل تغذيه مرغهاست.بلدرچين ها نيز به عنوان شروع كننده، رشد كننده و بلدرچين هاي تخمگذار يا مادر تقسيم مي شوندكه اين مسئله به ميزان رشد و تظاهر توليدشان بستگي دارد.براي 3 تا 4 هفته اول بلدرچين ها را بايستي از يك جيره غذايي محتوي تقريبا 27 درصد پروتئين و در حدود 2،750  كيلوكالري بر كيلوگرم انرژي تغذيه نمود.آنهايي كه در مرحله رشد هستند بايستي از يك جيره غذائي باداشتن 24 درصد پروتئين براي تخمگذارها و بلدر چين هاي مادر با داشتن ME معادل 2،650 كيلو كالري بر كيلوگرم تغذيه نمود.

نگهداري و محيط

بلدرچين در يك ناحيه مناسب از نظر درجه حرارت پرورش داده مي شود و به سالن رشد در سن 2 تا 3 هفتگي انتقال مي يابد.

خيلي بهتر است كه از استرس هاي بيمورد جلوگيري كرده و در زندگي كوتاه بلدرچين آنرا از محلي به محل ديگر جابجا نكنيم.هر سيستمي كه به كار رود تكنيك  نگهداري و پرورش بلدرچين مثل مرغ است و دستگاه مادر و قفسها و وسائل مورد استفاده بايد با پرورش بلدرچين وفق داده شوند.درجه حرارت زياد و صحيح براي توليد خوب بلدرچين نقش حياتي دارد و پرندگان بايد در حرارت 35 تا 36  درجه ساتيگراد ( 95 تا 97 درجه فارنهايت) نگهداري شوندكه بتدريج در عرض 3 هفته به 20 درجه سانتيگراد(68 درجه فارنهايت) مي رسد كاهش پيدا  نمايد.شروع خوب حياتي بوده و بهتر اين است كه با غذا و آب در سيني هاي پلاستيكي شروع كنيم و كمي بعد از آن انها را به فنجانهاي اتوماتيك يا نيپلي عادت داده و از وسائل قبلي ترك عادت نمائيم.پرندگان بايستي بميزان 150 پرنده به ازاي هر متر مربع روي كف پرورش داده شوند و در هفته دوم به 100 پرنده در همان فضا برسانند.

شدت نور خيلي اهميت دارد و بايستي در موقع شروع خيلي روشن (60 تا 70  لوكس) بوده و در هفته سوم به 10 لوكس برسد.هنگاميكه روشنائي كاملا كنترل ميشود مي توان به پرندگان 23 ساعت در روز روشنائي داد ه و بهتر اين است كه از سن يك روزگي يك ساعت در شبانه روز تاريكي در نظر بگيريم و انها را به تاريكي احتمالي عادت بدهيم تا در صورت بوجود آمدن تاريكي در ارتباط با خاموشي برق اشكالي پيش نيايد.در مورد پرندگاني كه روي كف پرورش داده مي شوند بهترين بستر پوشال يا كاه خرد شده است.در اين مورد مواظبت خاصي بايستي صورت گيرد كه بستر در جاي خشك انبار شود زيرا رطوبت مي تواند سبب بيماري آسپرژيلوز شود و اين بيماري تنفسي مي تواند به اساني باعث مرگ بلدرچين ها شود زيرا خيلي حساس تر از غالب پرندگان مي باشند.

جهت دستيابي به حداكثر ميزان تخم 14 تا 16 ساعت روشنائي مورد نياز است. به طور كلي فضاي لازم جهت يك بلدرچين بالغ سطحي به مساحت 20 اينچ مربع مي باشد.جالب اينكه ميزان تخمگذاري بلدرچين ها در تراكم بيشتر افزوده مي شود.

پرورش و نيازهاي پرورشي بلدرچين ها

آب  و دان بايستي به ميزان فراوان و كافي در دسترس جوجه هاي بلدرچين گذارده شود تا خوردن و آشاميدن را بياموزند در غير اين صورت در اثر گرسنگي و تشنگي تلف مي شوند.بايد توجه داشت كه در 48 ساعت اول زندگي عدم استفاده از غذا امري نرمال بوده و در اين مدت از ذخيره كيسه زرده تغذيه مي كنند.در ابتدا دان كه بسيار ريز آسياب شده بر روي كارتن كفي زير پاي جوجه ها پاشيده مي شود و بتدريج از دان خوري هائي به ارتفاع 1،5 تا 2 سانتي متر و عرض 3 تا 5 سانتيمتر استفاده مي شود..

به منظور جلوگيري از اتلاف دان شبكه هائي از جنس مفتول بر روي دان خوري ها قرار داده مي شود و همين مسئله در مورد آب خوري ها هم بايستي رعايت گردد تا از غوطه ور شدن جوجه ها و خفگي انها جلوگيري شود.استفاده از كارتن كفي و يا برزنت در زير پاي جوجه ها از لغزيدن آنها  و ابتلاء به عارضه در رفتگي فمور جلوگيري مي كند.بهترين روش پرورش بلدرچين استفاده از باتري و قفسهايي است كه براي اين منظور ساخته شده اند.جوجه ها ايتدا به مدت 3 هفته در قفسهاي ويژه اي نگهداري مي شوند كه شرايط خاصي از نظر دما و تغذيه براي آنها اعمال مي شود و پس از اين دوره آنان به قفسهاي ديگر منتقل مي شوند كه معمولا اين قفسها از 5 طبقه تشكيل شده اند ودان خوري و آبخوري در طرفين اين قفسها تعبيه گرديده است و جوجه بلدرچين ها با توجه به گردن درازي كه دارند به راحتي مي توانند از آب و غذا استفاده نمايند.روش استفاده از بستر مناسب نيست.

روش متداول در ايران كه چندان رضايت بخش نيست اين است كه جوجه ها را به مدت 6 روز در سبد هاي پلاستيكي كوچك (به ازاي هر سبد 50 تا 60 جوجه) نگه مي دارندو سپس آنها را بر روي بستر منتقل مي كنند كه انتقال جوجه ها از سبد بر روي بستر منجر به تلفات 1،5 تا 2،5 درصدي مي گردد.هر چه مدت نگهداري جوجه ها در سبدهاي پرورش بيشتر باشد جوجه ها آمادگي بيشتري براي زندگي پيدا مي كنند.

در حالي كه روشنايي 24 ساعته باعث تسريع بلوغ جنسي مي گردد و روشنايي 16 تا 18 ساعته سبب تاخير در آن مي شود.قفسهايي كه جهت نگهداري بلدرچين هاي تخمگذار مي شوند از مفتول هايي تشكيل شده كه مانع خروج بلدرچين از قفس مي شوند و فاصله مفتول هاي كف قفس از يكديگر 10 تا 15 ميليمتر بوده كه مدفوع پرنده براحتي بر روي سيني يا نوار نقاله زير قفس مي ريزد و داري يك شيب ملايم بوده كه تخم بلدرچين بر روي آن لغزيده و درخارج از قفس قرار مي گيرد.

سطح مورد نياز جهت هر بلدرچين تخمگذار در قفس 150 سانتي متر مربع مي باشد. در صورتيكه بلدرچين هاي تخمگذار در روي بستر پرورش پيدا مي كنند بايستي جهت  تخمگذاري از تله هاي تخمگذاري استفاده نمود.اين تله ها بايستي با پوشال نرم و يا كاه پوشانده شوند و در آغاز دوره تخمگذاري بايستي آنها را به تخم كردن درون اين تله ها عادت داد.بدين منظور بايستي كارگر مربوطه عموما در ساعت شروع تخمذاري كه معمولا در ساعت نزديك به غروب مي باشد مرتبا در ميان آنان بگردد و تخمهائيكه در روي بستر قرار دارند برداشته و درون تله ها قرار دهد چون ديدن تخم در روي بستر  بلدرچين ها را به تخمگذاري در روي بستر ترغيب مي كند.آخرين جمع آوري تخم بايد در حدود ساعت 9 شب انجام گردد در غير اين صورت اين كار بايد در صبح روز بعد انجام شود.

 توليد مثل بلدرچين

بلدرچين هاي اهلي در تمام فصول سال به هنگامي كه سن آنها بين 10 تا 20 هفته است توليد مثل مي نمايند.ماده ها هر 16 تا 24 ساعت بمدت 8 تا 12 ماه تخم مي گذارند.تخمها بايستي براي هچ شدن 4 روز بعد از وارد كردن نرها در گله (يك نر براي 3 ماده)و تا 3  روز بعد از اينكه جنس هاي نر و ماده از هم جدا شدند جمع اوري شوند.وزن متوسط تخم حدود 10 گرم است اين تعداد در حدود 8 درصد وزن بدن بلدرچين ماده در برابر 3 و 1 درصد براي مرغ و بوقلمون است. هر بلدرچين ماده بنظر مي رسد كه تخمهائي با يك خصوصيت طرح پوسته يا رنگ مي گذارد.

بعضي از گونه ها فقط تخم سفيد مي گذارند.جوجه هاي  جوان وزنشان 6 تا 7 گرم است.

بهنگامي كه  هچ مي شوند داراي رنگ قهوه اي با نوارهاي زرد هستند.باروري بطور مشخص در پرندگان مسن تر كاهش پيدا مي كند .نسبت سفيده به زرده 39 به 61 است پورسانتاژ زرده بيشتر و پورسانتاژ سفيده در بلدرچين كمتر از تخم مرغ است.

تكامل جنيني بلدرچين ها ي اهلي بوسيله نور كنترل مي شود.نگهداري پرنده در تاريكي مداوم تقريبا به ممانعت كامل رفتار جنسي و توليد تخم منجر مي شود.در حالي كه نگهداري پرنده ها در نور مداوم به ميزان بالائي از توليد تخم به هنگام سال اول و با رسيدن توليد به مرحله توقف در پايان سال دوم مي انجامد.مرغها در حدود 75 درصد تخمهايشان به هنگام صبح مي گذارند در حاليكه بلدرچين ها همانگونه كه ذكر شد 75 درصد تخم روزانه خود را در ساعت 3 تا 6 بعد از ظهر مي گذارند.بلدرچينها در حدود سن 6 هفتگي به توليد مي آيند.

تحت شرايط ايده آل بلدرچين هادرحدود250 تا 300 تخم در سال مي گذارند.

انتخاب بلدرچين هاي مادر

انتخاب بلدرچين هاي مادر معمولا بر اساس بازرسي،وزن و شرايط بهداشتي صورت مي گيرد.

احتياج اصلي اين است كه پرنده ها در سلامت كامل بوده و يكنواختي خوبي را نشان دهند.پرندگان را مي توان از لاينهاي توصه شده و شناخته شده با توان تخمگذاري خوب قابليت زنده ماندن و قابليت هچ شدن خوب تهيه نمود.

اين مسئله از اهميت زيادي برخوردار است كه از جفت گيري بلدرچين هاي منسوب بيكديگر در طول اجراي برنامه توليد مثل اجتناب نمود.با استفاده از روش توليد مثل متقاطع و گفتن نرها و ماده ها از خانواده هاي ديگر جفت گيري بلدرچين هاي منسوب به يكديگر جلوگيري مي شود و معياري از براي هيبريد قدرتمند تامين مي شود و خصوصيات خوب باقي مي مانند، عاقلانه اين است كه حداقل 6 لاين و ترجيحا لاين هاي بيشتري را حفظ كرد تا به اين برنامه كمك شود.

 هچ شدن جوجه بلدرچين ها

تخم هاي بلدرچين بي نهايت ظريف هستند و بايستي با دقت زياد گرفته شوند.بسياري از پرورش دهندگان بلدرچين ترجيح مي دهند كه تخم ها را قبل از ذخيره سازي در محلول سالمسازي  غوطه ور سازند در اينصورت محل نگهداري بايستي بين 16 تا 20 درجه در نظر گرفته شود.رطوبت نسبي نبايد كمتر از 75 درصد باشد.

طرز اداره ماشين به شرح زير است:

در شروع كا درجه حرارت بايستي 37،5 در جه و رطوبت 30،6 باشد در سن 15 روزگي درجه نسبی به 90 درصد افزايش حاصل نمايد.

درجه حرارت بايستي به 37،2 در زمان خارج كردن تغيير پيدا كند و رطوبت نسبي 80 درصد بايستي در نظر گرفته شود.

تخم ها را بايستي روزانه 7 بار برگرداند و اين در صورتي است كه ماشين برگرداننده اتوماتيك نباشد.

دماي عملي براي جوجه كشي بلدرچين ها

دماي عملي براي جوجه كشي بلدرچين مطابق جدول زير است
دماسنج مرطوب        دماسنج خشك         دوره (روز)       دستگاه
  31                                37،7                 1-14          ستر
 32،2                               37                  15-18           هچر

علل پايين بودن هچ :

علل پايين بودن هچ در جدول زير خلاصه شده است:


* تخم بي نطفه
نا مناسب بودن نسبت نر به ماده

نا ماسب بودن جفت گيري

مرگ خيلي زود جنين به خاطر وضعيت بد ذخيره سازي
   
*مرگ جنيني
نا مناسب بودن و بالا بودن بيش از حد دماي انكوباتور يا پايين بودن آن

بيمار بودن گله مادر

گاز دادن اشتباه و نقص در تهويه
*هچ زودرس
دماي خيلي پايين در دستگاه

رطوبت خيلي پايين در دستگاه

دير هچ شدن

دما و رطوبت بسيار بالا

*مرگ جنين كاملا رسيده
رطوبت خيلي پايين در طول مدت جوجه كشي

بزرگ بودن سلول هوائي

دما و رطوبت خيلي بالا

بالانس نبودن جيره گله مادر يا كمبود مواد معدني

*جوجه هاي چسيبده
بالا بودن ميزان co2 در دستگاه هچ

مرگ جوجه ها بعد از نوك زدن

پايين بودن رطوبت و نامناسب بودن جريان هوا
   
*جوجه هاي خيس يا نا سالم بودن ناف

رطوبت خيلي بالا

كاسته شدن رطوبت پس از هچ

*جوجه هاي آب بدن از دست داده
جوجه ها هچر را دير ترك كرده اند
رطوبت خيلي پايين

ذخيره سازي تخمهاي جوجه كشي

تخم هاي جوجه كشي بايد كاملا در دماي زير نقطه فيزيو لوژيك ذخيره شوند (23،9  درجه).دماي مناسب براي ذخيره سازي 12،8 تا 15،5 درجه مي باشد.براي يك جوجه كشي خوب ميزان رطوبت توصيه شده 75 تا 80 درصد است.رطوبت نسبي بالا منجر به افزايش رشد قارچها مي شود كه اين خود سبب آلودگي تخمها مي گردد.بيشترين زمان نگهداري تخم جوجه كشي تحت دماي لازم و رطوبت 5 تا 7 روز است و مقدار بيشتر از ان روي جوجه كشي اثر معكوس دارد و اگر لازم باشد كه تخم ها بيش از يك هفته نگهداري شوند بايستي چرخانيده شوند.اين چرخانيدن براي جلوگيري از چسبيدن نطفه به پوسته لازم است.

براي تميز كردن تخم ها از كاغذ سمباده يا پارچه تميز پشمس استفاده مي شودبه طوري كه به پوسته نازك آنها آسيب نرسد از تخم هاي كثيف نبايد براي جوجه كشي استفاده كرد.

آلودگي تخم ها از زمان تخمگذاري آغاز مي شود بنابراين توليدات روزانه تخم بايستي قبل از ذخيره شدن گاز داده شوند.

انكوباسيون و هچ شدن

تكثير موفقيت اميز بلدرچين ها در دوره قبل از انكوباسيون شروع مي شود.تخم ها بايستي روزانه چند بار جمع اوري شده و با دقت زياد نگهداري شوند زيرا تخمهاي بلدرچين خيلي نسبت به آسيبهاي  وارده بر پوسته حساس هستند.قبل از انبار كردن تخمهاي هچ شونده بايستي تحت تاثير گاز فرمالدئيه بمدت 20 دقيقه قرار داده شوند و سپس ذخيره سازي در درجه حرارت 15،5 در جه با رطوبت 80 درصد بمدت 7 تا 10 روز انجام شود.

يك انكباتور با با ناحيه هچري كثيف منبع مهمي از آلودگي و بيماري است.با استفاده از تركيب آمونياك چهارتايي(Quaternary Ammonium) يا برخي ضد عفوني كننده هاي تجاري بايستي واحدها به خوبي شستشو و ضد عفوني گردند.

فقط تخم هاي تميز را كه در مواجهه با بخورها بوده اند بايستي مورد استفاده قرار داد.به عبارت ديگر تخمها را مي توان در عرض 12 ساعت بعد از اينكه در داخل انكوباتور قرار داده شدند بخور داد.براي بخور دادن 25 گرم پرمنگنات پتاسيم را در يك ظرف سفالي يا لعابي ريخته و سپس 35 ميلي ليتر فرم آلدئيد را براي هر متر مكعب فضاي انكوباتور به آن اضافه مي نمايند.از انكوباتورهايي كه Forced power   هستند در صورتي ميتوان استفاده نمود كه باد بزن كار كند و وانتيلاتورها به هنگام بخور دادن بايستي بسته باشند و بعد از 20 دقيقه هواكش ها را مي توان باز نمود.رطوبت در اين مرحله بايستي بالا باشد و درجه حرارت بين 20 تا 30 درجه مناسب است.دوره انكوباسيون بين 17 تا 18 روز بستگي به گونه و روشهاي عملي تغيير مي كند.تخمها بايستي به گونه اي در سيني قرار داده شوند كه انتهاي بزرگ آنها در بالا باشد و ميزان چرخانيدن تخم بايد هر 2 تا 4 ساعت يكبار باشد.در روز چهاردهم يا زودتر جابجا كردن تخم ها به سيني ها بايستي دنبال شود كه در اين حالت براي برگرداندن بعدي علامتگذاري مي شوند. هچر جداگانه اي بايستي با گرماي 37،2 با رطوبت 70 درصد مورد استفاده قرار گيرد.هچر بايد كاملا بسته براي تمام پروسه هاي هچ باقي بماند تا جوجه هاي بلدرچين در روز 17 يا 18 از انكوباسيون خارج شوند.

تخم ها را مي توان پس از 14 روز انكوباسيون يا زود تر به سيني هاي هچ انتقال داد جوجه ها را بعد از 18 روز انكوباسيون به دستگاه جوجه كشي انتقال مي دهند.بلدرچين ها در مقايسه با مرغها ظريف تر بوده و نياز به مراقبت بيشتري  در 2 هفته اول زندگييشان دارند.

شرايط انكوباسيون

به سبب كوچكي تخم بلدرچين و ترد و شكننده بودن پوسته آن از سيني هاي جوجه كشي استفاده مي شود.در هر خانه 2 تخم قرار داده مي شود. نگهداري طولاني تخمها ي نطفه دار بر قابليت هچ آنها تاثير منفي دارد لذا توصيه مي شود كه تخمهاي بلدرچين نهايتا 14 روز در اطاقي با دماي 10 تا 15 در جه و رطوبت نسبي 75 درصد نگهداري شوندو عملا با آب پاشي كف اتاق ميتوان به رطوبت مطلوب رسيد.درجه حرارت مناسب جهت انكوباسيون تخمهاي بلدرچين 37،5 تا 37،2 درجه مي باشد.نطفه بلدرچين در دماي 39 و بالاتر از ان بيش از چند ساعت دوام نمي آوردو ميميرد و لذا تنظيم درجه حرارت دستگاه جوجه كشي اهميت زيادي داشته و حرارت پائين تر از اپتيمم(بهينه) سبب طولاني تر شدن زمان انكوباسون تخم مي گردد.

به طور كلي زمان انكوباسيون تخم بلدرچين با توجه به تاثير فاكتورهاي رطوبت و درجه حرارت بين 16 تا 18 روز ميباشد و در شرايط مناسب 70 درصد تولدها در روزهفدهم صورت مي گيرد.در پايان روز چهاردهم تخم بلدرچين ها از دستگاه ستر به دستگاه هچر منتقل مي شوند.دماي 37،5 درجه و رطوبت 70 درصد ستر و دماي 37 درجه و رطوبت 85 درصد به هچ 75 درصد منجر مي شود.

بالاترين راندمان مربوط به نطفه دار بودن تخمهاي بلدرچين يك گله در بلدرچين هاي 3 تا 5 ماهه مي باشد وبنا براين بلدرچين هاي گله مادر در هر 6 ماه يكبار حذف شده و گله ديگري جايگزين مي شود.در شرايط طبيعي و بدون استفاده ار نوردهي مصنوعي بلدرچين ها بين ماههاي فروردين يا شهريور و به طور متوسط 50 تا 100 عدد تخم مي گذارند اما با اعمال يك تغذيه مناسب و نور دهي مطلوب لانه تا 280 عدد تخم توليد مي كنند.وقتي در بعضي از بلدرچين ها در 24 ساعت 2 عدد تخم گذاشته مي شود مدت نور دهي مصنوعي معمولا بين 14 تا 18 ساعت مي باشد.

در آغاز سن تخم گذاري فاصله زماني بين دو تخم 24 تا 30 ساعت بوده و بتدريج با افزايش سن آنها اين زمان كوتاهتر مي شود. وزن يك تخم بلدرچين 9 تا 10.5 گرم يعني 7 درصد وزن بدن بلدرچين مي باشد يك بلدرچين ماده در سال 2 تا 3 كيلو گرم يعني 20 برابر وزن خودش تخم توليد مي كند.بلدرچين هاي ماده معمولادر سنين 35 تا 50 روزگي شروع به تخمگذاي مي كنند و در سن 13 هفتگي به پيك توليد مي رسند.باروري با افزايش سن كاهش مي يابد.از گله هاي جوان براي داشتن باروري خوب حدود سن 10 تا 13 هفتگي استفاده مي نمايند.نسبت 3 يا 4 نر در برابر 20 ماده در سيستم قفس باروري بالائي را بدست مي دهد.باروري به تدريج افزايش پيدا مي كند و در 4 يا 5 روز پس از وارد شدن نر به گله به اوج خود مي رسد و بعد از آن باروري تا 3 روز پس از جدا كردن نرها به حالت ثابت باقي مي ماند از چهارمين روز افت شديدي در باروري ايجاد شده و تا دوازدهمین روز پس از جدا کردن نرها افت می کند.